မက္မေျပ ( ဇာတ္သိမ္းပိုင္း )

နင္မေကာင္းဘူး ေသာ္ႀကီး၊ ငါတို႕မဟုတ္တာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ.ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္ကို သူ႕စိတ္အလိုမပါပဲ ကိုယ္ခႏၶာက အလိုလို ေရာက္သြားသျဖင့္ ခတၱခဏ အသိတရားျဖင့္ ကင္းကြာသြားခဲ့ရသည္။ ယခုၿပီးသြားေတာ့ ခ်က္ျခင္းပင္ အသိျပန္ဝင္လာေတာ့ အခုနက သူ ကိုကိုေသာ္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေလး ျပန္ဖက္မိသြားသည့္ လက္ေတြကို ျပန္ရုတ္လိုက္ၿပီး ကိုကိုေသာ္ကို သူ႕ကိုယ္ခႏၶာမွ ကြာသြားရန္တြန္းထုတ္ဖို႕က်ိဳးစားလိုက္သည္။
ကိုကိုေသာ္ မွာလည္း ေကာင္းလြန္းေသာအရသာ ေၾကာင့္ သုတ္ရည္မ်ားလႊတ္ထုတ္လိုက္သျဖင့္ ေမာသလိုျဖစ္သြားသည္။ အနည္းငယ္ေပ်ာ့သြားေသာ္လည္း မာတာတာေနေသးသည့္ လီးႀကီးကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ဖုတ္ထဲစိမ္လွ်က္ မွိန္းခံစားေနရင္း က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ဖက္ထားေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ရုပ္တရက္သူ႕ကို တြန္းထုတ္ဖို႕ႀကိဳးစားေတာ့ ကိုကိုေသာ္မွာ စိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္ မလြတ္ေသးပဲ အတင္းျပန္ဖက္ထားမိေလသည္။
သူ႕စိတ္ထဲမွာ စိုးရိမ္မိတာက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သူ႕မာမီကို တိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေလးေလးဦးေအာင္ႏိုင္ကို ျပန္တိုင္မွာကိုပဲ ျဖစ္သည္။ ျပန္တိုင္လို႕ကေတာ့၊ ျပႆ နာအႀကီးက်ယ္ တက္မည္ဆိုတာသူသိသည္။ အိမ္ေပၚက ဆင္းရမလား၊ ရဲစခန္းေရာက္မလား၊ စသျဖင့္ေပါ့။ စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္အတူ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို မလႊတ္ေပးပဲ အတင္းဖက္ထားမိေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ရုန္းေလ သူက ပိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ေလ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ဖုတ္ထဲ စိမ္ထားသည့္သူ႕လီးႀကီးက လႈပ္ေလ။
ေနာက္ၿပီးအိစက္ေတာအထိအေတြ႕၊အပြတ္အသတ္မ်ားကလည္းသူ႕ေသြးေၾကာေတြကို ျပန္ပူလာေစခဲ့သျဖင့္၊ သူ႕ေကာင္ႀကီးမွာ တျဖည္းျဖည္း မာေတာင္ထလာျပန္သည္။ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ကိုကိုေသာ့္လီးႀကီးက တျဖည္းျဖည္းမာေတာင္လာသည္ကို ခံစားမိသည္။ ရုန္းရင္းကန္ရင္းျဖင့္ အားေတြ တျဖည္းျဖည္းဆုတ္ယုတ္လာသလိုခံစားေနရသည္။
မင္း…မင္း..ေသာ္ႀကီး..ယုတ္မာတယ္ကြာ..မေကာင္းဘူး..တီတီ့ ကို လႊတ္ပါေတာ့”“ က်ေနာ္ ေၾကာက္လို႕ပါ တီတီရယ္၊ က်ေနာ္တီတီ့ ကိုလည္း ခ်စ္မိလို႕ စိတ္ေဖါက္ျပန္သြားမိတာပါ”“ မင္း ကိုယ့္တီတီ ကို ကိုယ္ျပန္လုပ္ရက္တယ္ကြာခုလႊတ္ေတာ့”သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲက လီးႀကီး တျဖည္းျဖည္းျပည့္ေဖာင္းလာတာႏွင့္အမွ် ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အသံလည္းေပ်ာ့လာခဲ့ရသည္။
ဒူးေတြလည္းေပ်ာ့ေခြေနၿပီ ရုန္းရတာ အားမရွိေတာ့ဘူး၊ ငါဘာျဖစ္ေနလည္း အပ်ိဳေပါက္စေလးလည္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သူ႕စိတ္ထဲမွာေတြးေနသည္။ကိုကိုေသာ္ကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးရုန္းတာ ေပ်ာ့သြားမွန္းသိသည္၊ ထို႕ေၾကာင့္လည္း သူ႕ဖင္ကို ၾကြကာ လီးႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုပ္အသြင္းအထုပ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစလုပ္လာသည္။
အို႕”ကိုကိုေသာ္က အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ေဆာင့္ခ်င္လို႕ လီးႀကီးကို အျပင္ေရာက္လုနီးပါး ထုတ္လိုက္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ရင္ကနဲ ဟာကနဲလိုျဖစ္သြားသည္။ သူ႕လက္ထဲမွာကိုင္ထားသည့္ အဖိုးတန္ေၾကြပုဂံတလံုးလြတ္က်ကာနီးလို ခံစားမႈမ်ိဳး၊ ဒါမွ မဟုတ္ ေဂ်ာက္ကမ္းဘားတခုကေန ျပဳတ္က်ေတာ့မိတဲတဲေလး လိုခံစားမႈမ်ိဳးျဖစ္၏။ ထို႕ေၾကာင့္လည္းေယာင္ရမ္းၿပီး ကိုကိုေသာ့္ကို လွမ္းဆြဲထားလိုက္မိသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျပန္လည္တိုးဝင္လာသည့္ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီးက သူ႕ရင္ေခါင္းထဲ ျပည့္သြားသလိုပင္ ခံစားလိုက္ရျပန္ေလသည္။ ထိုကဲ့သို႕ ေလးငါးဆယ္ႀကိမ္ျဖစ္ၿပိးသည့္ေနာက္ ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးခမ်ာ စိတ္ကိုေလွ်ာ့့ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ လိႈင္းလံုးႀကီးေတြ စီးေနရသလို နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္အရသာ ထူးႏွင့္အတူ တျဖည္းျဖည္းဆူပြက္လာေသာ အေသြးအသားမ်ားက သူမသိလိုက္ပဲ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို အလိုလို လႈပ္ရွားမိေနေစေတာ့သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏လက္မ်ားက ကိုကိုေသာ့္ ကိုယ္လံုးကို တြယ္ဖက္ထားမိရံုမက သူ႕တင္ပါးႀကီးမ်ားကို ၾကြကာၾကြကာ ကိုကိုေသာ္လိုးသမွ်၊ ေဆာင့္သမွ် ကို အခ်က္ညီညီေကာ့ခံေပးေနေလေတာ့သည္။“ အ..အ…အို႕”ဒီတေခါက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးဒုတိယအႀကိမ္မို႕ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မၿပီးႏိုင္ၾက၊ အေတြ႕အႀကံဳလည္း ရွိၾကသူမ်ားမို႕ ခနေလးႏွင့္ တေယာက္ နရီ ကို တေယာက္ဖမ္းမိၿပီး စည္းဝါးမွန္မွန္ျဖင့္ ကာမပင္လယ္ကို ကူးခတ္ေနၾကေလေတာ့သည္။
ေသာ္ႀကီး ေတာ္ၿပီကြယ္ ထေတာ့ တီတီ ေရခ်ိဳးခန္းသြားခ်င္ၿပီကိုကိုေသာ္မွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကို လံုးဝ လက္မလြတ္ပဲ လုပ္ခဲ့သည့္ တတိယ အခ်ီၿပီးသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ မရုန္းကန္ေတာ့၊ ယခုလည္း ဆီးတအားေပါက္ခ်င္လာသျဖင့္သာ ကိုကိုေသာ့္ကို ခြင့္ေတာင္းေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္မွာလည္း အခုေတာ့ ေက်နပ္သြားေလၿပီ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေျပာင္းလဲလာၿပီျဖစ္ေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏အေျခအေနကိုလည္း သူသိေနၿပီမို႕ အသာဖယ္ေပးလိုက္ေလသည္။
သူကိုယ္တိုင္လည္း ေသးေပါက္ခ်င္လာခဲ့သည္မို႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အေနာက္မွ ထလိုက္လာခဲ့ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ၾကမ္းျပင္ေပၚကြင္းလံုးက်ေနသည့္ထမိန္ကို ေကာက္စြပ္ကာ ရင္လွ်ားလိုက္ေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္က ေတာ့ ကိုယ္လံုးတီး လီးတန္းလန္းျဖင့္ပင္လုိက္ပါလာခဲ့ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ ေရခ်ိဳးခန္း အထဲတြင္ ေထာင့္ နားတြင္ ဗိုလ္ထိုင္အိမ္သာကို တတ္ဆင္ထားေလသည္။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႕ သူ႕ေနာက္မွ ကပ္ဝင္လိုက္လာေသာ ကိုကိုေသာ္ ကို ေဂြးစိတန္းလန္းျဖင့္ ျမင္လိုက္ရေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မွာ ျပံဳးေစ့ေစ့ျဖစ္သြားသည္။“ ဟယ္ ေသာ္ႀကီး နင္အရွက္လည္းမရွိဘူး တခါထဲ”“ ဟင္တီတီ ကလည္း တီတီနဲ႕ က်ေနာ္နဲ႕ က ဘာရွက္စရာလိုေသးလို႕လဲဟာကို၊ အခုေလးတင္ပဲ..ေတာ္ေတာ့ ..အရွက္မရွိစကားေတြ ဆက္ေျပာမေနနဲ႕ေတာ့”ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ္ဆက္ေျပာ၍ မရေအာင္ပိတ္ေျပာလိုက္ေလသည္။
ေနာက္ေတာ့ အိမ္သာကမုတ္ေပၚထမိန္ကို အသာလွန္၍ထိုင္ကာ ရူရူပန္းေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္က ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းႀကမ္းျပင္မွ ေရထြက္ေပါက္ေနရာကို သူ႕လီးႀကီးခ်ိန္ၿပီး ပန္းေလေတာ့သည္။“ ဟဲ့ ၿပီးရင္ ေရမ်ားမ်ားေလာင္းခ်ေနာ္ ေတာ္ၾကာေသးေစာ္ေတြနံေနမယ္”“ အင္းပါတီတီ ရဲ႕ တခါထဲ ေရခ်ိဳးခ်မွာပဲဟာ”“ ေသာ္ႀကီး နင္အျပင္ထြက္အုန္း ငါေရေဆးမလို႕”“ ဟာတီတီကလည္း ေရတခါထည္းခ်ိဳးလိုက္ပါ၊ ေခၽြးေတြနဲ႕ျဖစ္ေနၿပီဟာကို က်ေနာ္လည္းခ်ိဳးမယ္ေလ။
ဟယ္ မခ်ိဳးတတ္ပါဘူး နင္ထြက္မွ ငါခ်ိဳးမယ္ “ဟာ တီတီကလည္း လာပါ ခုမွ က်ေနာ္တို႕ ဘာရွက္စရာရွိေသးလို႕လဲ”သူ႕ေစာက္ဖုတ္ ကို တစ္ရူးေလးျဖင့္သုတ္၊ အိမ္သာကမုတ္ကို ေရဆြဲခ်၊ ၿပီးထလာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ကိုကိုေသာ္က လက္ျဖင့္လွမ္းဆြဲလိုက္ေလသည္။ ေနာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ထမိန္ကို ဆြဲခၽြတ္ဖို႕က်ိဳးစားေလသည္။
ေဟ့ ေသာ္ႀကီးမလုပ္နဲ႕ကြာ ငါထမိန္နဲ႕ပဲ ခ်ိဳးမယ္ ေတာ္ေတာ့ မကဲနဲ႕ေတာ့၊ ငါမမနဲ႕တိုင္ေျပာမွာေနာ္”တကယ္တိုင္ေျပာေတာ့မည္မဟုတ္မွန္း ကိုကိုေသာ္က သိေနေသာ္လည္း သိပ္အၾကမ္း မဖက္ေတာ့၊ ေနာက္မွ စည္းရံုးေတာ့မည္ဟု သေဘာထားၿပီး ေရခြက္အျဖည့္ေရကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ပုခံုးေပၚမွ ေလာင္းခ်လိုက္ေလသည္။ဟား အခုမွ ပဲ တီတီ့ကို သႀကၤန္ေရေလာင္းရေတာ့တယ္။
နင့္ကိုလည္းငါပက္မယ္ အဲေလာက္ျဖစ္ေန”ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း ေရခြက္တခြက္ႏွင့္ ကိုကိုေသာ့္မ်က္ႏွာကို ျပန္ပက္လိုက္သည္။“ ဗြမ္း”“ဖ်မ္း”“ခိခိ”“ဟီးဟီး”သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ပက္ၾကေရွာင္ၾကႏွင့္ ရီရီေမာေမာ ျဖစ္လာၾကသည္။“ ေတာ္ၿပီကြာ တီတီ့ ဆံပင္ေတြစိုကုန္ေတာ့မယ္ ဆပ္ျပာတိုက္ေတာ့မယ္”“ ေပးတီတီ က်ေနာ္တိုက္ေပးမယ္”ကိုကိုေသာ္က ဆပ္ျပာတုန္းကို ခတ္ျမန္ျမန္ေလးလုယူလိုက္ၿပီး သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ပြတ္ကာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေက်ာျပင္ လက္ေမာင္းတို႕ကို ပြတ္တိုက္ေပးေနလိုက္ေလသည္။
ေခ်ာမြတ္ေသာ အထိအေတြ႕ ႏွင့္ ထမိန္ေရစို ေၾကာင့္ ဖုထစ္တစ္ရစ္ေနသည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ကိုယ္လံုးအလွေၾကာင့္ ကိုကိုေသာ္ ၏ လီးႀကီးမွာ တျဖည္းျဖည္းေထာင္မတ္လာရေလသည္။ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အေနာက္ဖက္မွာျဖစ္ေနသျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက မျမင္ရေျခ။ ကိုကိုေသာ္ ဆပ္ျပာသုပ္ထားေသာ လက္မ်ားက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေရႊရင္အစံုကို ရင္လွ်ားအေပၚမွ ထုိးႏိုက္ပြတ္လိုက္ေတာ့။
“အို႕”ကနဲအသံႏွင့္အတူ ေနာက္ကို ဖင္ေကာ့လိုက္မိေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးဖင္ႀကီးက ကိုကိုေသာ့္ အလံတိုင္ႀကီးကို သြားတိုက္မိေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ဖင္ကို တိုက္မိတာ ဘာမွန္းသိသြားေတာ့ နည္းနည္းရွက္သလို ေတြေဝေနခ်ိန္မွာ ကိုကိုေသာ့္ လက္ဖဝါးေတြက သူ႕ႏို႕ေတြကို ပြတ္သတ္ေနေလၿပီ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း အတင္း မျငင္းေတာ့ သူ႕လက္မ်ားျဖင့္ ေျပက်လာာေသာ ထမိန္ကို ေလွ်ာ့ရဲရဲကိုင္ေပးထားလိုက္ေလသည္။
ကိုကိုေသာ့္လက္မ်ားက ဆပ္ျပာျမဳပ္မ်ားျဖင့္ ေခ်ာမြတ္ေနၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ႏို႕ႀကီးမ်ားကိုပြတ္သတ္ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနရင္းမာေတာင္လာၿပီျဖစ္ေသာႏို႕သီးေခါင္းမ်ားကိုလည္းေဆာ့ကစားေပးေနေတာ့သည္။လႊတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့ ဒီထမိန္ကိုတီတီကလည္းက်ေနာ္ တကိုယ္လံုးဆပ္ျပာတိုက္ေပးခ်င္လို႕ပါ ဆိုဟင့္ နင္ေတာ္ေတာ္ညဏ္မ်ားတယ္”ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ မ်က္ေစာင္းေလးတခ်က္ထိုးၿပီးေျပာလိုက္ေသာ္လည္း သူ႕လက္ထဲကိုင္ထားေသာ ထမိန္အနားမ်ားကို လႊတ္ခ်လိုက္ရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ဖြံ႕ထြားေတာင့္တင္းလွေသာ ကိုယ္လံုးႀကီးမွာ ဝင္းကနဲ ေပၚလာရေလေတာ့သည္။
အားလွလိုက္တာ တီတီရယ္၊ တီတီံ့ ကိုယ္လံုးအရမ္းလွတာပဲ ေတာ္စမ္းပါကြယ္ ေပါက္ကရေတြ”ကိုကိုေသာ့္လက္ေတြက လံုးက်စ္ေနေသာ တင္သား ေတြဆီကို ေရာက္သြားသည္။ လံုးအိေနေသာ တင္သား စိုင္မ်ားကို လက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနရင္းက အားမလိုအားမရ တခ်က္တခ်က္ဆုပ္ညွစ္မိလိုက္ေသးသည္။ ဆပ္ျပာျမဳတ္ေတြျဖင့္ေခ်ာေနေသာ ကိုကိုေသာ့္ လက္ခလည္ထိပ္ဖ်ားေလးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဖင္ၾကားထဲ အသာ ပြတ္ဆြဲသြားရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ တြန္႕ကနဲ ျဖစ္သြားရေလသည္။
ကိုကိုေသာ္ ၏ လက္တဖက္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ဗိုက္သားျပင္ေလးမ်ားမွ ေအာက္သို႕ အသာပြတ္ဆြဲလာၿပီး ေစာက္ေမႊးအုပ္အုပ္ေလးကို ဆပ္ျပာျမဳပ္မ်ားျဖစ္ ပြတ္ဆြ ေပးလိုက္သည္။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလးေတြကို ထိတို႕ကစားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလက္ေတြက သူ႕ပုခံုးေပၚကို လွမ္းကိုင္ၿပီးထိန္းထားရသည္။သူ႕ဒူးေတြမခိုင္ေတာ့သလိုမို႕ေလ၊ ငါဘာျဖစ္ေနတာလည္း၊ အရမ္းကို အထိမခံေၾကြပုဂံ ျဖစ္ေနတာလားဟု ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတြးေနမိသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ သူ႕ပုခံုးေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္မွီထားၿပီး ဆပ္ျပာရည္မ်ားျဖင့္ေခ်ာေနေသာႏိူ႕ႀကီးမ်ားကလည္းသူ႕ရင္ဘတ္ေပၚလာပိေနခ်ိန္မွာကိုကိုေသာ္၏ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းသူ႕တီတီခိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ေခါင္းထဲ တိုးထင္တိုးထြက္ လႈပ္ရွားေနေလၿပီ။ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီးမွာလည္း မခံရပ္ႏိုင္ေအာင္တင္းမာလာေတာ့ ကိုကိုေသာ္ သူ႕လက္ေတြကို လႈပ္ရွားေနရာက ရပ္လိုက္သည္။
တီတီ ဟိုဘက္လွည့္ၿပီး ေရကန္ေဘာင္ကို ကိုင္ေပးထားပါလား”ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဘာမွ မေျပာေတာ့ ကိုကိုေသာ္ေျပာသလိုသာလုပ္ေပးေနမိေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရကန္ေဘာင္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ကိုင္ရင္း ကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ကာ သူ႕ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ထားေတာ့ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေပါက္ခြဆံုမွ ျပဴထြက္ေနသည့္အဖုတ္ႀကီးတြင္းသို႕ တိုးဝင္သြားေတာ့သည္။
အာ့ “ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ျငီးသံေလးသဲ့သဲ့သာ ထြက္လာခဲ့သည္။ ဆပ္ျပာရည္မ်ားျဖင့္ေခ်ာေမြ႕ေနေသာ ကိုကိုေသာ့္လီးႀကီးက သူ႕ေစာက္ေခါင္းထဲ ေရွာကနဲတိုးဝင္လာၿပီး၊ သူ႕ေစာက္ေခါင္းနံရံေတြကို တိုးေခြ႕ပြတ္တိုက္ အဝင္အထြက္လုပ္ေနတာကို အေၾကာေတြ အေသြးေတြ တဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္ေနရေအာင္ကို အရသာ ခံစားရမိေနေလေတာ့သည္။
ဖြတ္ ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္…စြတ္”“ပလြတ္..ဖန္းဖန္း…ဖတ္ဖတ္..”ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဟ ဖင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ကိုကိုေသာ့္ ဆီးခံုရိုက္ခတ္သံတဖန္းဖန္း၊ တခ်က္တခ်က္ ေလခိုသြားသလို ပလြတ္၊ဖရု စြတ္ သံမ်ားက တဖံု၊ အိအိ အားအား ျငီးသံမ်ားကပါ ေရခ်ိဳးခန္းေလးတြင္း ဆူညံေနေပေတာ့သည္။
ေသာ္ႀကီး ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကိစၥဘယ္လိုမွ ေပါက္ၾကားလို႕မျဖစ္ဘူးေနာ္ ဟာ တီတီ ကလည္း ဒီေလာက္ေတာ့ က်ေနာ္သိပါတယ္ဗ်၊ က်ေနာ္လည္းအဲေလာက္မအပါဘူး”“နင္မအ မွန္းငါသိပါတယ္ဟယ္၊ မအလို႕ပဲ ကိုယ့္တီတီကို အတင္းက်င့္တာေပါ့”“ ဟာတီတီကလည္း က်ေနာ္ႀကိဳတင္ႀကံစည္ထားတာမွ မဟုတ္တာ အမွတ္မထင္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲ ျဖစ္သြားတာပါဆို။
အဲဒါ ဆိုရင္လည္း ဘာလို႕ ေနာက္တခါလည္း၊ တခါထည္းကိုမွ ပဲ ေနာက္တခါၿပီးေနာက္တခါဟြန္႕ မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ ေတာင္ စယူကထည္းက ခုထိ ငါခေလးႏွစ္ေယာက္သာ ရလာတာ တေန႕ထည္း ေလးခါ မျဖစ္ဖူးဘူး”“ တီတီ ကလည္း တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ထင္ခဲ့တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္က တကယ္ျဖစ္လာတာကိုး၊ ေနာက္တခါဆိုတာ ေသျခာပါ့မလား ဆိုတဲ့စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕ အခြင့္ေရးရတုန္း လုပ္မိတာပါ။
ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ဗိုက္ဆာဆာျဖင့္ ညေနစာ စားၿပီး အိမ္သားေတြ ဘယ္သူမွ ျပန္မေရာက္ေသးသျဖင့္အိမ္ေရွ႕ခန္းတီဗီေရွ႕ဆိုဖာေပၚတြင္၊ ႏွစ္ေယာက္သားပူးပူးကပ္ကပ္ထိုင္ရင္းတြတ္ထိုးေနၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ခါးေလးကို သိုင္းဖက္ထားၿပီးလက္ျပတ္ဝတ္ထားသျဖင့္ အဖံုးအကာမရွိသည့္ လက္ေမာင္းသားဝင္းဝင္းႀကီးကို နမ္းလိုက္သူ႕ပါးျဖင့္ဖိကပ္ထားလိုက္လုပ္ေနမိေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ တင္းေတာင္ ဟု အိမ္ေရွ႕တံခါးမွ ဘဲသံျမည္လာသျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ့္ကို တြန္းထုတ္ျပစ္လိုက္ၿပီး မ်က္လံုးျပဴးႀကီးျဖင့္။“ ေဟာသမီး ျပန္လာၿပီလားမသိဘူး၊ ေသာ္ၾကီး အရင္အတိုင္းေနေနာ္ မူမပ်က္နဲ႕”ေျပာရင္းက ထမိန္ကို ေသျခာဆန္႕ရန္႕ဝတ္ရင္း အိမ္ေရွ႕တံခါးနားသို႕သြားလိုက္ေလသည္။
ေဟာ သမီးငယ္ ျပန္လာၿပီလား စာသြားၾကည့္မယ္ဆိုေတာ့ မိုးမ်ားခ်ဴပ္မလားလို႕၊ အိုေရေတြလည္း စိုရြဲလို႕ပါလား”ပထမေတာ့ အဲလိုပဲေလ ေမေမ ဒါေပမဲ့ သၾကၤန္ဆိုေတာ့ အသံေတြလည္းၾကားေနရေတာ့ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ခစ္ခစ္၊ အဲဒါ အိမ္ကို မျပန္ခင္လမ္းမွာ သူငယ္ခ်င္းကားနဲ႕ ေရပက္မ႑ပ္ေတြ နည္းနည္းပတ္ၾကည့္လိုက္တာ”ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အေနာက္နားမွ ကပ္ပါလာေသာ ကိုကိုေသာ္ကလည္း ဝင္ေျပာလိုက္ေသးသည္။
နင္တို႕ အုပ္စုပဲ ရွိမွာပါဟာ သႀကၤန္တြင္း စာက်က္ရတယ္လို႕ မၾကားဘူးေပါင္”“ ဟင္း ကိုေသာ္ တို႕လို သခ်ာၤ ဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္မွာေပါ့”“ ဟဲ့သမီးငယ္ ကိုယ့္အကိုကို အဲလိုမေျပာနဲ႕ေလ”အဟီး ရပါတယ္ တီတီ ရဲ႕ ငယ္ငယ္ နဲ႕က က်ေနာ္တို႕က စေနၾကပါ”ကိုေသာ္က အိမ္မွာဘာလာလုပ္ေနတာလဲ ေရပက္ခံထြက္မယ္ဆို ကားနဲ႕”သြားတယ္ေလဟ ငါေနနည္းနည္းမေကာင္းခ်င္လို႕ျပန္လာတာ အိမ္ေသာ့ေပ်ာက္လာလို႕ တီတီ့အခန္းမွာ လာခိုေနတာ၊ မဝင္းဝင္းသန္းကလည္း သႀကၤန္တြင္းဆိုေတာ့မလာဘူးေလ။
မာမီကလည္း ေအာဒစ္ရွိလို႕ ေနာက္က်မယ္ဆိုတာမို႕၊ ဒီမွာပဲ တီဗီၾကည့္ ဝါးဒီးေပးရင္း ေစာင့္ေနတာ၊ အဟီးး”ကဲကဲ သမီးငယ္ ေရစိုေတြသြားလဲလိုက္အုန္းဖ်ားေနမယ္”ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ”တကိုယ္လံုးေရစိုရြဲေနေသာ ငယ္ငယ္ႏိုင္ က ပလပ္စတစ္ျဖင့္ ထုတ္ထားေသာ သူ႕စာအုပ္ထုပ္ကို သူ႕အေမအားလွမ္းေပးၿပီး ေနာက္ေဖးခန္းကို အေျပးေလး ဝင္သြားလိုက္သည္။ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ ဂလန္လားကေလး ျဖစ္ေသာ္လည္း ေရစိုထမိန္ေအာက္က ဖင္လံုးေလးေတြက ဘတ္စကတ္ေဘာလံုးေလာက္ရွိေနေျခၿပီ။
ေနာက္ ထမိန္က ပါးေတာ့ ေရစိုေအာက္က အတြင္းခံ အနက္ေရာင္ေလးက ထင္းေနသည္ကို အမွတ္မထင္ေငွးၾကည့္လိုက္မိေသာ ကိုကိုေသာ္ကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက တံေတာင္ျဖင့္လွမ္းတြက္ရင္း မ်က္ေစာင္းတခ်က္ထိုးလိုက္ေလသည္။ ေနာက္ခပ္တိုးတိုးေလးျဖင့္၊ႏွာဗူးမက်နဲ႕ခေလးကို ဟြန္း”ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္ လည္းရုတ္တရက္ ရွက္သြားသည္။
ငယ္ငယ္ႏိုင့္ကို တခါမွ သူ႕စိတ္ထဲ မျပစ္မွားမိ၊ ေမာင္ႏွမ လိုပင္ေနလာခဲ့သည္မွာ ယခုထိပင္၊ ဒီေန႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို လိုးလိုက္ရၿပီးမွ သူ႕စိတ္ ေတြက တမ်ိဳးျဖစ္လာတာထင္သည္။ အေမ ႏွင့္ပင္ က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီ ဆိုေတာ့ သမီးကိုေတာ့ ဘာလို႕ ေရွာင္စရာလိုအုန္းမလဲ လို႕ အေတြးဝင္သြားလို႕မ်ားလား၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရွ႕မွာ ေနာက္ဆိုရင္ လံုးဝ ေရွာင္မွ ျဖစ္လိမ့္မည္ဆိုတာကို ကိုကိုေသာ္ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္သြားေတာ့သည္။
ဟာတီတီ ကလည္း က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဘာမွ မရွိပါဘူး၊ ငယ္ငယ့္ကို က်ေနာ့္ ညီမ အရင္းလိုပါပဲ”“ ဒါဆိုလည္း ၿပီးေရာ”ကိုကိုေသာ္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေနာက္ဆိုရင္ ငါ့မ်က္လံုးေတြကိုပါ ဆင္ျခင္မွ ရေတာ့မယ္ဟု ေတြးေနမိပါေတာ့သည္။ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးႏွင့္ အမွတ္မထင္ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီးသည့္ ေနာက္ေန႕ မွ စ၍ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို အလစ္ေခ်ာင္းေနေသာ္လည္း သူ သြားၾကည့္လိုက္တိုင္း သူတို႕ အိမ္မွာ လူမျပတ္၊ ျဖစ္ေနသျဖင့္ မခ်င့္မရဲသာ ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။
ကိုကိုေသာ္ မေယာင္မလည္ႏွင့္ ေရာက္လာတိုင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မွာ စိုးရိမ္သည့္ အမူအရာ ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ေနာက္ေတာ့ ကိုကိုေသာ္၏ မအီမလည္ အမူအယာကို ရီခ်င္သည့္ ျပံဳးေစ့ေစ့မ်က္ႏွာ သာ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကိုယ္တိုင္ကလည္း တပတ္ေလာက္ၾကာၿပီးေတာ့ကိုိကုိေသာ္ႏွင့္ျဖစ္ခဲ့ရသည့္အခ်ိန္အရသာ အေတြ႕အႀကံဳေလးမ်ားကိုစျမံဳျပန္ရင္း ျဖင့္ ေသြးေတြ ပူလာရသည္။ တခါတေလ လူလစ္လွ်င့္ ကိုယ့္ေစာက္ဖုတ္ေလး ကိုယ္ ျပန္ၿပီး ပြတ္မိသည့္အထိပင္ စိတ္က ထန္လာရသည္။
ကိုကိုေသာ္ မွာ မဝင္းဝင္းသန္း ႏွင့္ အိမ္မွာ ႀကံဳတာေတာင္စိတ္မလာေတာ့၊ သူ႕စိတ္ထဲ မွာ သူ႕တီတီသာ ရွိေနေတာ့သည္။ သူတို႕ အမွတ္မထင္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည့္ ေန႕မွ ႏွစ္ပတ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕ အိမ္မွ မုန္႕ဟင္းခါးခ်က္စား သည္ဆို၍သူ႕မာမီ မူမူေက်ာ္ဦး အလုပ္မသြားမွီ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးအခန္းသို႕ ကူးလာခဲ့ၾကေလသည္။ ကိုကိုေသာ္မွာ ေက်ာင္းပိတ္ထားလို႕ ကြန္ျပဴတာ သင္တန္းတခုကို တက္ေနေလသည္၊ ငယ္ငယ္ႏိုင္တို႕ကေတာ့ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္လို႕ ေက်ာင္းတက္ေနရေလၿပီ။
ေဟး လာၾက အေတာ္ပဲ တို႕လည္း စားေတာ့မလို႕”ဦးေအာင္ႏိုင္က ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦးတုို႕ကို ျပံဳးျပရင္း လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ သူလည္း အလုပ္သြားဖို႕ အဝတ္အစား ေတြလဲထားၿပီးေနၿပီ၊ ငယ္ငယ္ႏိုင္လည္း ေက်ာင္းသြားဖို႕ အဝတ္အစားလဲထားၿပီးေနၿပီ ထမင္းစားပြဲေပၚမွာ ပုဂံလံုးမ်ားကို ေနရာခ်ေနေလသည္။“ ဟင္း အေတာ္ပဲ အိမ္ခ်က္ မုန္႕ဟင္းခါး မစားရတာၾကာၿပီ ခစ္ခစ္”ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦးက ေျပာရင္း ဆိုရင္းျဖင့္ ကုလားထိုင္တလံုးကို ယူၿပီး ထုိင္လိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့ စကားတေျပာေျပာျဖင့္ မုန္႕ဟင္းခါးကို မွိန္ရည္ရွက္ရည္ စားေသာက္ၾကသည္။
စကားေတြလည္း ေဖာင္ေလာက္ ေအာင္ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ သႀကၤန္တြင္းတုန္းက အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို ျပန္ေျပာၾက ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္ မ်က္ႏွာ နည္းနည္းေလး နီေနသည္။ ကိုကိုေသာ့္ကို မ်က္စေလးျဖင့္ တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ဘာမွ ေတာ့ မေျပာ။ မုန္႕ကိုသာ ခပ္သုတ္သုတ္ေလး စားေနေတာ့သည္။
စားေသာက္ၿပီးသြားေတာ့ ဦးေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္ ငယ္ငယ္ႏိုင္တို႕ အရင္ထြက္သြားၾကသည္၊ ဦးေအာင္ႏိုင္က ငယ္ငယ့္ကို ေက်ာင္းမွာ ခ်ထားေပးခဲ့ၿပီး အလုပ္ကို ဆက္သြားမည္ျဖစ္သည္။ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦးကလည္း သြားမည္လုပ္ေတာ့ ကိုကိုေသာ့္ကို ဘယ္ႏွားမွာ ခ်ေပးခဲ့ရမလဲ ဟုေမးသည္။ ကိုကိုေသာ့္ ကြန္ျပဴတာသင္တန္း အခ်ိန္က ေစာေသးသည္မို႕ တခါတေလ ျမိဳ႕ထဲက တေနရာမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ဆံုတတ္သည္။
သားဒီေန႕ ဘတ္စ္ကားနဲ႕ပဲ သြားေတာ့မယ္မာမီေအးေအး ေနပူထဲ ေလွ်ာက္မသြားေနနဲ႕ေနာ္ အခုတေလာ ေနက အရမ္းပူေနတာဟုတ္ကဲ့ မာမီ”ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦး ေလွခါးမွ ဆင္းသြားတာ ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး မ်က္ေစ့ေအာက္က ေပ်ာက္သြားမွ ကိုကိုေသာ္က မိန္းတံခါးကို ပိတ္လိုက္ၿပီး အတြင္းမွ မင္းတုန္းခ်လိုက္သည္။ ေနာက္ ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ မီးဖိုခန္းသို႕ ဝင္လာခဲ့ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက အခုနက စားၿပီးသြားေသာ မုန္႕ပုဂံေတြကို ေဆးေၾကာေနေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဆံပင္ကို တပတ္လွ်ိဳေလးထံုးထားၿပီး မနက္ေစာေစာ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး သနပ္ခါးေလး ပါးပါးလိမ္း ထားသျဖင့္ မ်က္ႏွာေလးမွာ သန္႕ရွင္း ၾကည္လင္ လို႕ေနေပသည္။ ေခါင္းကို ငံု႕ မ်က္လႊာေလးခ်ၿပီး ပုဂံေဆးေနတာကို ေဘးတိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာ့ေနေသာ မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ေတြ၊ ရင္ဖံုးအက်ႌ ေအာက္မွ မို႕ေမာက္ေနေသာ ေရႊရင္အစံု၊ မသိမသာေလး ေကာက္ေနေသာ စြံ႕စြံ႕ကားကား တင္ပါးဆံု တို႕ကို ကိုိကိုေသာ္တေယာက္ၾကည့္လို႕မဝျဖစ္ေနေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႕ကိုစူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ေနေသာ ကိုကိုေသာ္ကို ေတြ႕လိုက္ရရာ မ်က္ႏွာကေလးနီျမန္းသြားေလသည္။“ေဟ့ ေသာ္ႀကီး ဘာၾကည့္ေနတာလည္း လူကို တခါထည္း၊ ငရဲႀကီးမယ္ေနာ္”ထိုအခါက်မွ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးဆီသို႕လွမ္းေလွ်ာက္သြားလိုက္ရင္း၊“ ငရဲမကလို႕ ဘာပဲ ႀကီးႀကီး တီတီရယ္၊ တီတီက သိပ္လွတာပဲ တကိုယ္လံုးေျပာစရာမရွိဘူး”“ေဟ့ မလုပ္နဲ႕ေနာ္ သႀကၤန္တုန္းက မွားခဲ့တာ မွားခဲ့ၿပီးၿပီ ေနာက္ထပ္မမွားနဲ႕ေတာ့“က်ေနာ္ကေတာ့ မွားတယ္လို႕မထင္ပါဘူး တီတီရယ္ ကံေကာင္းသြားတာလို႕ပဲထင္တာပဲ။
အနားကပ္လာေသာ ကိုိကုိေသာ္ ဆီမွ အလြတ္ရုန္းဖို႕ႀကိဳးစားလိုက္ေသာ္လည္း ခ်ီတုန္ခ်တုန္ ျဖစ္ေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးခမ်ာ၊ ကိုကိုေသာ့္ လက္မ်ားက သူ႕ခါးေလး ကိုယ္လံုးတို႕ကို သိမ္းဖက္ခံလိုက္ရေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ ဒီၾကားထဲ သူ႕လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ ေမးရိုးေလးမ်ားကို ဖြဖြေလး နမ္းရႈံ႕လာသည့္ ကိုကိုေသာ့္ ႏူတ္ခမ္းမ်ားေၾကာင့္ တကိုယ္လံုးလည္း ႏူံးက်သလို ျဖစ္သြားရသည္။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း တပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အေတြးထဲမွာ ကိုကိုေသာ္၏ အထိအေတြ႕ေတြကို တမ္းတ ေနမိသည္မဟုတ္ပါလား။
ဟင့္အင္း ေသာ္ႀကီး မေကာင္းဘူးနဲ႕တူတယ္ကြာ၊ တို႕ေတြ ထပ္မမွားသင့္ေတာ့ဘူး”ပါးစပ္ကသာ ၿငီးၿငီးျငဴျငဴေျပာဆိုေနေသာ္လည္း အတင္းရုန္းဖယ္ျခင္းလည္း မရွိ၊ သူ႕ကို လည္း မ်က္လံုးခ်င္းဆိုင္မၾကည့္၊မ်က္လႊာေလးကို ခ်ကာ တိုးတိုးေလး ေျပာေနရွာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္၊တဏွာရာဂေသြးေတြ တရွိန္းရွိန္းထေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ကိုကိုေသာ့္အတြက္က ပိုၿပီးေတာ့ ရမက္ပြားစရာ ျဖစ္ေနရသည္ကိုေတာ့ သူ႕ခမ်ာမသိရွာေပ။
ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ကိုယ္လံုး ကို သိုင္းဖက္ကာ သူ႕ဖက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ေစၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏူတ္ခမ္းေဖာင္းေဖာင္းေလးကို သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြႏွင့္ ဖိကပ္ကာ စုပ္နမ္းလိုက္သည့္အခ်ိန္မွာ ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ လက္ေတြက ကိုကိုေသာ့္ ပုခံုးႏွစ္ဘက္ကို တြဲခို လွ်က္ တကိုယ္လံုးလည္း ေပ်ာ့ေခြလာရေလေတာ့သည္။